Nieuwsbrief N° 99, april 2025

By Ilse van den Oetelaar, 13 april 2025

Het is alweer tijd voor de nieuwsbrief! Met de laatste nieuwtjes en een Column van Mieke

• De afgelopen 4 weken hebben we weer voor verschillende honden een eigen plek gevonden. Gizmo, die wij als jong pupje ontmoette in Spanje is inmiddels al gearriveerd in zijn adoptiegezin. Dat geldt ook voor senior Tina, zij woont nu bij een andere Hobodog. Ook Nuca is al thuis. Want deze prachthond kwam enkele weken geleden aan in Nederland.  Chiquetete moet nog even wachten voordat de reis naar het adoptiegezin begint. Dat geldt ook voor de grote galgo Toto. Hij is geadopteerd door mensen die verliefd zijn op het ras. Kleine Chili heeft het opvanggezin van Katrien verlaten en woont nu in haar adoptiegezin.

• Nog een paar weekjes en dan is het zover:
  

  De Hobodogs wandeling!

  Mari Carmen en Mayte van Puntanimals zullen aanwezig zijn op onze jaarlijkse wandeling.
  Dit jaar vindt de wandeling plaats op ZONDAG 11 MEI.
  Natuurlijk zijn vrijwilligers en andere geïnteresseerden, na aanmelding, ook van harte welkom. Het verzamelpunt is De Steengroeve in Chaam. Dit restaurant ligt naast een losloopgebied: De Chaamse bossen. We verzamelen hier om 10.30 uur, waarna we om 11.00 uur starten met de wandeling.
  Het gebied is niet omheind, dus maak zelf een afweging of je hond hier los kan of niet. In het bos is een uitgezette wandeling van ongeveer 5 km, je loopt hierbij ook langs een ven waar de honden kunnen zwemmen. Natuurlijk kun je zelf bepalen hoelang je meeloopt. Let op dat je goed schoeisel aandoet. Vorig jaar was het op sommige plekken erg drassig. Na de wandeling komen we terug bij De Steengroeve waar een apart, overdekt, terras voor ons klaarstaat. We kijken ernaar uit om hier iedereen even te spreken. Ook zullen we wat leuke spullen verkopen of verloten voor het goede doel. De lootjes zijn alleen met cash geld te koop. We zijn ons bewust dat het moederdag is. Dus neem gezellig moeder of familie mee!
  Voor deelname aan de wandeling bieden we twee opties:
  1. Deelname aan de wandeling met een lunch na afloop: soep, broodje gezond en een consumptie naar keuze voor 15 euro per persoon.
  2. Deelname aan de wandeling voor 5 euro per persoon , met een consumptie naar keuze.
  Aanmelding voor de wandeling kan als volgt: Stuur een mail naar bestuur@hobodogs.nl, vermeld hierin duidelijk: aantal personen, naam van de hond(en), wandeling met lunch (15 euro pp) en dieetwensen of wandeling zonder lunch (5 euro pp). Wij vragen u vervolgens het betreffende bedrag over te maken op NL89 RBRB 0954 4694 10 t.n.v Stichting Hobodogs ovv Hobodogswandeling en de naam van de hond(en).
  We hopen op een grote opkomst, stralend weer en een geweldig weerzien!

  Je kunt je nu nog opgeven!!

• Vandaag aandacht voor de honden die nu in opvang verblijven. Allereerst Capone. Hij wacht al zo lang…. we hopen dat we nu eindelijk de geschikte adoptant gaan vinden.  Roller verblijft inmiddels ook alweer enkele maanden in het opvanggezin van Lieve. Dit grappige kereltje is vooral een heel blij podencootje en wat gunnen we hem toch een eigen plek! Ook Roque, de lieve, kleine galgo is helemaal toe aan een eigen plek. Rondom Nillis (voorheen Nico) is er de afgelopen maanden veel gebeurd. Hij is geweldig opgevangen door Annelies en heeft een flinke operatie achter de rug. Hij zit nu nog midden in een heel proces en we hopen dat hij uiteindelijk een pijnloos leven kan gaan leiden. We hebben zoveel respect voor kleine Nillis en natuurlijk Annelies. Semmie kwam door persoonlijke omstandigheden terug van adoptie en we hadden gehoopt dat dit bijzondere hondje snel een nieuwe plek zou vinden…. maar helaas… ze wacht nog altijd in een opvanggezin. En ook Ikon wacht in een opvanggezin op zijn forever-home. Ikon was in Spanje kansloos op adoptie en daarom hopen we dat het vanuit het opvanggezin wél gaat lukken. Lieve Chavo wacht sinds enkele weken in het opvanggezin van Katrien en hij zag Chili daar vertrekken. We hopen dat het snel zijn beurt is! En tenslotte Brandy. Brandy was de bodeguero die echt veel en veel te dik was. Zij is inmiddels heel wat kilootjes kwijtgeraakt. In het opvanggezin blijkt ze een aanhankelijk en vrolijk hondje en klaar voor adoptie!

• Een snelle actie via DierenDonatie.nl! We deden een oproep om middelen te krijgen voor Puntanimals ter bestrijding van vlooien en teken: Per jaar vangt de opvang van Puntanimals honderden honden op. Deze honden krijgen de kans op een nieuw leven na vaak een ellendige tijd.
  De honden die binnenkomen worden uiteraard ontvlooid en voorzien van bescherming tegen o.a. teken, een belangrijke eerste stap naar een gezond leven. Stichting Hobodogs helpt waar kan en wil hun belangrijke werk steunen. Wat geweldig, binnen een paar dagen hebben is dit project al behaald. Grote dank aan alle donateurs. De doos gaat 3 mei 2025 mee met onze transporteur en komt dan de volgende transportronde aan bij onze shelter in Spanje.

• En zoals elke maand eindigen we weer met een prachtige Column van Mieke

Ik vind wel een weg met jou.

 

Alleen jij ligt binnen op je kussen. Kendall en Simon liggen in de tuin en genieten van de eerste zonnige dag buiten. Jij durft niet; je bent al diverse keren naar de bijkeuken gelopen, zelfs een klein stukje in de garage gegaan maar toen weer snel terug gerend naar de woonkamer Je durft echt niet naar buiten te gaan. Binnen, in de woonkamer voel je je veilig, daar kan je niks gebeuren.

Vanuit de keuken zie ik je liggen op het tapijt. Voorpoten gestrekt naast elkaar, hoofd omhoog. Je kijkt recht voor je uit. Ik weet dat je luistert naar eventuele geluiden vanuit de tuin. Geluiden van de jongens. Maar het blijft stil. Je staat op en met trage passen loop je naar je kussen.

Voorzichtig laat je je door je poten zakken en nog voorzichtiger rol je jezelf op.
Je blijft kijken en luisteren. Maar nee, geen teken van de jongens.
Met een zucht steek je je neus tussen je voorpoten en sluit je je ogen.

Ik vraag me af wat er nu in je omgaat. Zou je ook graag buiten liggen? Ik denk van wel. Of heb je toch liever dat de jongens binnen blijven? Er is zoveel waar je bang van bent. Zoveel wat je niet durft. En nog veel meer wat je nooit geleerd hebt.

Omdat je nooit de kans hebt gehad om een ontspannen hond te zijn.
Altijd alert zijn en beducht op gevaar. Zo ben je groot geworden.
Daar is je hele wezen op ingesteld. Gevaar kan overal vandaan komen.
Mensen, kinderen, honden, je durft ze niet te vertrouwen.
Je hebt geleerd dat je met hard geblaf iedereen bij je vandaan kunt houden.
En als we de vele littekens op je oude lijfje zien, dan begrijpen we dat je je vaak hebt moeten verdedigen om te overleven.

Heel langzaam en voorzichtig proberen we je te laten ervaren dat niemand je meer kwaad of pijn zal doen. Ik zeg het niet helemaal correct; het is vooral Paul die jouw grote steun en toeverlaat is.

En ook nu komt hij naar je kijken en probeert hij je mee te nemen naar de tuin. Je loopt aarzelend mee tot in de garage, dan draai je snel om en ga je terug naar je veilige plek in de woonkamer.

Paul dringt niet aan, de zomer duurt nog lang, het komt vanzelf goed.
Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat Paul de enige is die je vertrouwt.
Hij heeft je geleerd dat blaffen naar andere honden niet nodig is.
Hij houdt je stevig vast zodat jij voelt en weet dat je niets gevaarlijks kan gebeuren.
Daar voel je je veilig bij. Eigenlijk heel bijzonder want zo lang woon je nog niet bij ons.

Het is etenstijd en dat geeft jou ook heel veel stress.
Maar ook daar hebben we een manier in gevonden: voor jullie alledrie worden op hetzelfde moment een bak brokken neergezet en wij gaan dan zitten. Niet opstaan zolang jullie nog niet klaar zijn met eten. En dat gaat goed. Je durft al veel rustiger te eten dan in de eerste weken.
Na het eten blijven Kendall en Simon binnen. Het is inmiddels te koud om nog langer buiten te liggen. Dat is fijn voor jou want nu lig je niet meer alleen.

Cubana woont inmiddels ruim 7 maanden bij ons.
Ze kwam als een oude angstige hond en haar angsten zullen nooit helemaal verdwijnen.

En heel eerlijk, het is niet altijd gemakkelijk om een antwoord te vinden op alles waar we mee te maken krijgen. Maar ook eerlijk is te vermelden, de voldoening die wij ervaren als iets wél lukt.

Zo worden we iedere ochtend begroet door een hele blije Cubana. Geweldig inderdaad. Maar Cubana heeft nooit geleerd hoe ze blijheid moet uiten dus ze sprong aanvankelijk bovenop Simon en Kendall. Lomp is het juiste woord. (Sorry Cubana) Maar tegelijk aandoenlijk en ontroerend.

Ook daar hebben we wat op gevonden: Paul loopt met haar meteen door naar de garage. Ik geef Kendall en Simon aandacht totdat bij Cubana de eerste dolle minuten voorbij zijn en dan gaan de jongens ook naar de garage.

Er komen regelmatig oudere honden voorbij die een thuis zoeken om daar hun laatste jaren door te brengen. Ze zijn echt niet altijd angstig. Ik denk zelfs de meeste niet. Uit ervaring kan ik zeggen dat je er heel blij van wordt wanneer je meemaakt dat een oudere hond opbloeit en geniet van zijn nieuwe leven dankzij jou. Echt waar.

 

Alleen binnen liggen

Uiteindelijk rolt ze zich op maar blijft wel gespitst op eventuele geluiden vanuit de tuin.

Tijdens het eten is ze altijd zenuwachtig. Er moeten vaak onaangename dingen zijn gebeurd

Na het eten liggen ze alledrie weer binnen; Cubana achter Kendall en Simon in zijn kleine mandje ernaast. (Want daar schijnt nog heel even de zon)

Mieke