Middellandse zee ziektes.

Onze honden worden allemaal getest op Leishmaniose , Erlichia en Filaria.

Wat betekent dit?

Leishmaniose

Leishmaniose is een ziekte die wordt veroorzaakt door Leishmania parasieten.

De ziekte wordt overgedragen door de zandvlieg. Het zandvliegje wordt besmet wanneer het bloed zuigt bij een besmette hond of mens. In de darmen van deze vlieg vermenigvuldigt de parasiet zich waarbij het van vorm verandert. Als de vlieg nu weer een hond (of mens) prikt wordt de ziekte overgedragen door het speeksel van deze vlieg.

Als de ziekte eenmaal in de hond zit kan het zich gaan kapselen in de organen. Het liefst in de milt of lever, maar ook in het beenmerg of de lymfeklieren. Je merkt hier niets van en de hond hoeft verder niet ziek te worden. Op dit moment is de ziekte dan ook niet aan te tonen door een test. Maanden tot jaren later kan de ziekte “wakker ” worden en gaat de hond pas symptomen vertonen.

Let op: Ook al is de hond in Spanje getest, en negatief bevonden, wil dat niet zeggen dat de hond niet jaren later alsnog de ziekte kan krijgen. De ziekte kan een incubatietijd hebben tot 7 jaar. De test geeft dan alleen aan dat de ziekte op dat moment niet aktief is. Dus heeft de hond de ziekte wel, maar is die in slaaptoestand aanwezig dan geeft de test een negatieve uitslag. Als de ziekte aktief wordt kun je nogmaals testen en zal hij positief zijn.

Leishmaniose is een van de moeilijkste ziektes om te herkennen aan de hand van symptomen. Soms lijken alle symptomen op LM maar is het wat anders. En anderzijds lijkt het er niet op en is het toch LM. Bij twijfel is het dus altijd aan te raden een bloedtest te doen. En ook al geeft deze negatief aan en blijven de klachten, test dan gewoon nog eens. LM is soms moeilijk in het bloed aan te tonen. Leishmaniose uit zich op verschillende manieren.

Een duidelijke website waar u meer info kunt vinden is: https://www.mcvoordieren.nl/leishmania

 

Ehrlichia

Ehrlichia  (ook Ehrlichiose genoemd)

Ehrlichiose is een ziekte die door teken wordt verspreid.
Het is een bacterieachtig organisme dat de witte bloedlichaampjes infecteert.

Symptomen:
Ehrlichiose is een sluipende ziekte. De eerste symptomen volgen 5 tot 20 dagen na de besmetting: koorts, rillingen, gebrek aan eetlust, neerslachtigheid en bloedarmoede. Ze lijken erg op die van Babesiose en andere Spaanse ziektes, daarom is het belangrijk om bij klachten alle ziektes te testen. Soms komt het ook voor dat Ehrlichiose in combinatie met Leishmaniose gezien wordt of met babesiose. De ziekte kan ook met andere verschijnselen gepaard gaan: gezwollen lymfeklieren, pijnlijke spieren en gewrichten, bloed in de urine, bloedingen in de neus en elders, ernstige rug- of nekpijn en oogproblemen (uitscheiding, infecties). Ook neurologische afwijkingen als toevallen of moeilijk lopen komen voor, evenals problemen met de ademhaling of met het hart.

Ehrlichiose heeft, wanneer de hond niet behandeld wordt, vaak een dodelijke afloop of krijgt een chronisch verloop. Ook na een behandeling blijft de ziekte soms chronisch aanwezig. Er ontstaat dan een zeker evenwicht tussen de ziekteverwekker en het immuun-systeem van de hond. De hond is niet echt ziek, maar ook niet echt in orde: Hij is de oude niet meer. De ziekte kan opnieuw opvlammen als de hond om de een of andere reden onder druk staat of een periode van verminderde weerstand doormaakt, bijvoorbeeld doordat er andere ziektes bijkomen (met name Babesiose) of door medicijngebruik (Prednison bijvoorbeeld is erg schadelijk).
Maar als u er op tijd bij bent is het zeer goed te behandelen met een antibiotica-kuur en kan de hond zeer goed genezen.

Diagnose en behandeling:
Ehrlichiose moet worden vastgesteld met bloedonderzoek. Verhoogde activiteit van de lever, een laag aantal witte bloedcellen en een laag aantal bloedplaatjes zijn aanwijzingen. Soms kan de parasiet zelf worden ontdekt, zij het minder makkelijk dan bij Babesiose. Wanneer er antistoffen aanwezig zijn, is de hond in elk geval met de ziekteverwekker in aanraking geweest. Als hij daarnaast een aantal van de genoemde symptomen vertoont, kan men er redelijk zeker van zijn dat hij aan Ehrlichiose lijdt.

Ehrlichiose is weliswaar ernstig, maar is met antibiotica goed te behandelen
De meeste honden herstellen goed wanneer de ziekte in een vroeg stadium wordt herkend en voortvarend wordt behandeld. Chronische gevallen zijn heel moeilijk te genezen.

De behandeling is een kuur van Doxycycline. Deze moet gedurende minimaal 3 weken gegeven worden. In sommige gevallen kan tot 2 maanden behandeld worden.

Filaria (hartworm)

Hartworm

Hartworm is een bepaalde worm (Dirofilaria immitis) die kan voorkomen in het lichaam van uw hond.

Besmetting

Hartworm wordt overgebracht van hond tot hond via de bloedzuigende muskiet. Als een besmette hond gestoken wordt door een mug, zuigt deze bloed met microscopische kleine wormpjes, microfilarien. Deze microfilarien groeien door in de maag van de mug. De mug steekt een andere hond en brengt via de steek de microfilarien in het lichaam van deze hond. Via het bloed laten ze zich meevoeren naar het hart waar ze zich vastzetten, uitgroeien tot volwassenen en microfilarien produceren. Als er veel wormen in het hart zitten functioneert het niet meer goed en krijgt de hond klachten.

Aangezien de ziekte dus alleen via de muskiet overgebracht kan worden en deze niet in Nederland voorkomt, hoeft u niet bang te zijn dat uw hond de ziekte kan overbrengen op uw andere huisdieren.

Symptomen

Er treden klachten op doordat de wormen beschadigingen veroorzaken aan de wand van het hart en de grote longslagaders.

In het eerste stadium van de ziekte heeft de hond bijna geen symptomen. Het uithoudingsvermogen vermindert en er wordt een keertje gehoest. Later treden er ernstigere klachten op, zoals gewichtsverlies, leververgroting, vocht in de buikholte en ademhalingsproblemen. Bloedarmoede kan het gevolg zijn van beschadiging van rode bloedcellen en nierbeschadiging.

Als het hart ernstige beschadigingen oploopt, kan de hond uiteindelijk overlijden.

Diagnose

Bij klachten ga je natuurlijk naar de dierenarts.

De ziektesymptomen wijzen op een hartaandoening en op een foto van de borstholte worden vaak de verwijde longslagaders al gezien samen met vocht in de longen en een vergroot hart.
Daarnaast kan de diagnose nauwkeuriger worden gesteld met behulp van een echografie, het maken van een ECG (Electro Cardiogram) en bloedonderzoek.

In bloeduitstrijkjes kunnen soms de kleine larfjes worden waargenomen en er bestaan sinds enkele jaren bloedtesten, die de aanwezigheid van larfjes kunnen aantonen.

Behandeling

Er zijn 2 manieren om de hond te behandelen tegen hartworm.

De ene is dat je de hond behandelt met injecties Immiticide in de spieren. Deze injecties doden de wormen. Deze behandeling is echter niet zonder risico’s, omdat de dode wormen in de bloedbaan terecht komen. Er kan dan een verstopping in de aders (trombose) komen met de dood tot gevolg. En het hart kan door de plotselinge dood van alle wormen gaan lekken, wat een snelle dood tot gevolg kan hebben. In Spanje kiest men, bij verder gezonde honden die  geen ziekteverschijnselen laten zien en ook geen wormen in de borstholte hebben, voor deze methode omdat de wormen hier zeker allemaal aan dood gaan. Een zeer effectieve methode, maar niet zonder risico als er echt dus al veel wormen aanwezig zijn.

De andere behandeling is met Stronghold pipetjes.

Elke maand geef je de hond een pipetje waardoor de larfjes dood gaan. De volwassen wormen kunnen tot 7 jaar leven en zullen vanzelf dood gaan.De dode wormen sterven langzaam en 1 voor 1 waardoor er niet zo een groot gevaar is om een verstopping in de ader te krijgen. Jaarlijks testen kan de behandeling verkorten, want door het zeer regelmatig behandelen met pipetjes wordt doorgaans ook de levensverwachting van de volwassen wormen verkort.

De gekozen behandeling hangt dus af van de ernst van de aandoening, de algemene gesteldheid van de hond en de voorkeur van de eigenaar.

 

Honden die positief bevonden worden op een van deze ziekten zijn gebaat bij een goede verzorging, stabiele omgeving en een goed geïnformeerde eigenaar.  Stichting Hobodogs wil juist ook deze honden een kans op adoptie geven. Honden met een van deze ziekten, ook Leishmania, kunnen een geweldig fijn leven hebben.

Wij adviseren daarom adoptanten om zich goed in te lezen. Er zijn talloze pagina’s op  op internet met goede informatie. Er zijn ook ” lotgenoten”-groepen op Facebook zoals: Mijn hond heeft leishmania, wat nu?

Het is goed om bij je dierenarts te informeren wat haar/zijn kennis is over deze ziekten en welke ervaring zij/hij heeft.