Nieuwsbrief N° 102, juli 2025
Ook in deze vakantieperiode is het tijd voor de nieuwsbrief. Vele leesplezier!
- Allereerst natuurlijk een opsomming van de honden voor wie wij de afgelopen 4 weken een plek vonden. Onder hen de mooie waterhond Samba. Zij verbleef in Spanje in een opvanggezin en is helemaal klaar voor adoptie. Kleine Chelsy is nog heel jong maar gelukkig hoeft zij niet op te groeien in de shelter. Ook zij reist binnenkort af. Voor twee andere pups vonden we ook een eigen plek. Bodeguerootjes Sake en Mezkal zijn meer dan welkom in hun adoptiegezinnen. Chucky en Nala zijn broer en zus en ze zoeken veel steun bij elkaar. Daarom is het heel fijn dat deze twee samen geadopteerd zijn. Triana verbleef in de shelter van San Jorge in Caceres maar gelukkig kan ze die binnenkort verlaten en een mooi leven beginnen bij haar adoptiegezin
- Een update over Don. Hij is inmiddels echt een hele oude heer. Hij verblijft nog altijd in de betaalde opvang via HADA. Daar heeft hij zijn plek gevonden en hoewel wij nooit de hoop verliezen houden we er rekening mee dat hij daar de rest van zijn leven zal blijven. Gelukkig zijn er verschillende mensen die doneren voor hem en zo kan hij de zorg krijgen die hij nodig heeft. Hij krijgt nu speciaal voer en pijnstillers. Ook heeft hij een band gekregen tegen parasieten. Extra donaties zijn natuurlijk altijd welkom! Dat kan o.a. via: Donatie projecten . Namens lieve Don alvast heel hartelijk dank! Mocht iemand hem toch een huis willen bieden (en dat zou fantastisch zijn) dan is het belangrijk dat hij daar een rustig leven kan leiden, liefst zonder kinderen. Een andere hond is geen probleem als Don maar apart gezet wordt tijdens het voeren.
- Heel blij zijn wij te kunnen melden dat wij samenwerking zijn aangegaan met Patricia van DogAbility: Op de website vindt je meer informatie:https://dog-ability.nl/over-dog-ability Daar kun je lezen dat Patricia ook speciale trainingen geeft voor Buitenlandse honden. Patrica weet heel goed wat Buitenlandse honden nodig hebben en waar adoptanten mogelijk tegenaan kunnen lopen: https://dog-ability.nl/gedragstherapie-voor-honden/buitenlandse-hond
ONLINE: cursus Home Sweet Home
Op de pagina academy.dog-ability.nl vind je de online cursussen die door Patricia zijn geschreven.
De cursus Home Sweet Home is online! Voor maar liefst €59-, heb je 6 maanden lang toegang tot 16 lessen in 10 modules.
Ontdek de Perfecte Start voor Jou en je Buitenlandse Hond!
Heb je onlangs een hond uit het buitenland geadopteerd? Of overweeg je dit avontuur? De online cursus biedt alle kennis en tools die je nodig hebt om jouw nieuwe viervoeter een geweldige start te geven!
Voor adoptanten geldt dat zij korting krijgen voor deze cursus!
Dus laat ons of Patrica weten als je deze cursus wil volgen, dan krijg je een kortingscode
- Goed nieuws: We deden via Stichting Dierendonaties een oproep voor de aanschaf van Advantix Spot on zodat de honden van Puntanimals bij de verhuizing naar de nieuwe shelter goed beschermd worden tegen parasieten. En het project werd gehaald! Klik hier. Op deze pagina hebben we zojuist ook een oproep voor de aanschaf van een couveuse geplaatst. Klik hier!
Deze couveuse is voor de verzorging van pasgeboren gevonden pups of herstel na operaties
- En natuurlijk eindigen we deze nieuwsbrief weer met een mooie Column van Mieke:
Vriendschap
Kendall en Simon lagen lekker te luieren in de tuin. Allebei op een zacht matrasje zodat er geen grassprietjes in hun neus konden kriebelen. Ze lagen allebei een beetje in gedachten verzonken.
“Zeg Kendall, hoe lang woon ik alweer bij jou?’
‘ Oei, daar moet ik even goed over nadenken…eehhh….je kwam toen Monte nog maar net was overleden. Toen je aankwam en uit de bus stapte nam ik nauwelijks de moeite om je te begroeten. Sorry hoor Simon. Dat was niet aardig.’ Kendall schaamt zich er nu nog voor.
‘Ik dacht dat je me niet aardig vond, Of dat je me een kleine druktemaker vond. Want ik was zooo blij dat ik eindelijk een thuis zou krijgen. Dat ik bij iemand zou horen. En ik vond jou geweldig! Zo groot en zo stoer! Alles was nog veel mooier dan ik ooit durfde dromen!’
Simon kwispelt druk met zijn staartje, hij kan zich zijn aankomst nog goed herinneren. Sjonge jonge, hij was nog nooit eerder zo blij geweest!
‘Mijn hoofd en mijn hart zaten vol met verdriet vanwege het verlies van Monte. Hij was mijn eerste echte vriend. Mijn aller, aller, allerliefste vriend, En toen jij arriveerde was hij precies 20 dagen dood. Ik miste hem vreselijk.
Dat kon jij niet weten. Bovendien wist ik al heel lang dat je zou komen. Monte en ik vonden het zelfs erg leuk toen we hoorden dat je bij ons kwam wonen. Maar omdat je behoorlijk ziek was moest je eerst genezen en herstellen voordat je de lange reis kon maken. En helaas heeft Monte je niet meer leren kennen en andersom heb jij Monte nooit ontmoet.’
Kendall sloot zijn ogen en bleef een poosje doodstil liggen.
Simon liet hem begaan, hij voelde dat het voor Kendall niet makkelijk was om over zijn grote vriend te praten. Hij had allang gemerkt dat het verdriet nog steeds niet over was. Want nog steeds zonderde Kendall zich zo nu en dan af; dan liep hij stilletjes naar de garage en ging hij daar liggen.
Nadat ze zo een tijdje stil naast elkaar hadden gelegen was het Kendall die als eerste het gesprek hervatte. “Ligt Cubana nog steeds alleen in de woonkamer?’
“Dat denk ik wel” antwoordde Simon. ‘Ik ga wel even kijken.’ En weg was hij.
Heel snel was hij weer terug: ‘Ja, ze durft niet te komen. De tuin is te groot. Dan heeft ze geen overzicht zegt ze. Ze vindt het prettiger om binnen te blijven liggen.’
En met een plof liet Simon zich weer op zijn matrasje vallen.
‘’Oké, prima dat ze de tijd neemt voor alles wat ze spannend en moeilijk vindt.’ zei Kendall.
‘Laat de tijd zijn werk maar doen;, ging hij verder, ‘dan komt alles ooit weer goed.’
‘Cubana woont toch ook alweer een poosje bij ons? Zij kwam wat later dan ik. Ja toch?’
‘Klopt’, zei Kendall, ‘Cubana kwam ergens in september. Ongeveer 2 maanden later dan jij.’
‘Vond je het niet moeilijk dat je zo kort na het verlies van je grote vriend Monte twee nieuwe huisgenootjes kreeg? Ik bedoel, eentje, ik dus, die de hele dag jubelde van blijdschap en de ander, Cubana dus, die vreselijk bang was en nauwelijks naar buiten durfde.’
Simon keek Kendall met een schuin hoofd aan en was benieuwd naar zijn antwoord.
Kendall moest even nadenken voordat hij een antwoord kon geven op Simon zijn vraag.
“Weet je wat ik me herinner van die tijd? Dat je elke dag heel positief en vrolijk was en daarom ben je zonder dat je er bewust van was, een steun geweest voor ons allebei! Je gaf mij tijd om te rouwen en Cubana kreeg de tijd om tot rust te komen.’
Kendall keek Simon aan: ‘En heel voorzichtig zijn we vrienden geworden met z’n drietjes. Steeds duidelijker voelen we dat we bij elkaar horen. Als ik zie hoe je elke wandeling op iedere hoek van de straat wacht op Cubana en mij, dan word ik blij, echt waar Simon!’
Simon werd verlegen van zoveel mooie woorden. ‘Dan ben jij dus mijn allereerste echte vriend?
En Cubana mijn allereerste echte vriendin?’ sprak Simon met een zacht stemmetje.
‘Helemaal goed geraden! En weet je Simon, Cubana, is toevallig, ook mijn allereerste vriendin!’
Ze moesten allebei lachen. En ze waren allebei blij.
Vriendschap …. Geweldig!
Mieke
