BRUNO IS GEADOPTEERD!!!
Bruno werd twee jaar geleden bij Arpa opgehaald door zijn adoptante. Helaas zijn we door veranderde omstandigheden genoodzaakt op zoek te gaan naar een nieuw adoptie-gezin.
| Naam | Bruno |
| Ras | Mix |
| Geslacht | Reutje |
| Geboortedatum | 2015 |
| Gezondheid | Goed |
| Gewicht/schofthoogte | Volgt |
Omschrijving Bruno
Toen Bruno destijds gevonden werd was hij extreem mager, in zeer slechte conditie en bang. Gelukkig kon hij door de goede zorgen van Irene snel herstellen en de vreugde was groot toen hij geadopteerd werd. Na adoptie bleef hij wat angstig maar iedereen in het gezin was dol op hem. Hij leefde daar samen met een andere hond. Na twee jaar veranderde de situatie van het gezin drastisch en daar reageerde Bruno niet goed op. Hij was in de drukke omgeving en de nieuwe huisvesting en gezinssamenstelling duidelijk niet gelukkig. Ook kon hij door omstandigheden minder beweging en aandacht krijgen. Al met al had hij erg veel stress.
Bruno verblijft sinds begin januari in een opvanggezin. Het gaat de eerste dagen heel erg goed in het opvanggezin waar hij samen woont met 2 andere honden. Zoals de foster Annelies zegt: hij heeft hier direct een jas van stress uit gedaan. Hij blaft niet veel, hij kan een paar uurtjes alleen thuis blijven en sloopt niet. Hij heeft geen jachtinstinct en is op zoek naar steun bij zijn baasje. Natuurlijk is hij nog maar kort in dit opvanggezin. Annelies stuurt ons uitgebreide verslagen over Bruno en die zijn, uiteraard, allemaal in te zien.
Zij omschrijft het profiel van de adoptant als volgt:
” Bruno zou helemaal tot zijn recht komen in een rustige omgeving (geen stad of drukke woonwijk), en rustige woonsituatie zonder jonge kinderen. Waar hij voldoende beweging krijgt, en ook wat meer aandacht dan bij de vorige adoptanten. Hij zou zich best kunnen optrekken aan een stabiel hondenmaatje, met katten zou hij ook kunnen. Als alleenhond denk ik dat hij onvoldoende zelfvertrouwen heeft om bijvoorbeeld relaxed alleen thuis te moeten blijven of spannende dingen te moeten ondergaan. Hij ziet mijn honden nu echt als voorbeeld.
Bruno is heel intelligent, en heeft een grote will-to-please dus op zijn maat zou hij best wel plezier kunnen hebben in speuren, of het aanleren van spelletjes of trucjes. Voor een snoepje doet hij héél veel!
Liefst iemand die begrip heeft voor zijn soms nog voorzichtige kijk op de wereld, en dit met een positieve aanpak wil helpen overwinnen. In een voor hem relaxte omgeving is hij een absoluut blij, vrolijk en heerlijk hondje! Dan kan hij ook spannende dingen best aan zonder van zijn stuk te raken. Iemand die niet elke dag met hem naar een hondenlosloopweide wil gaan waar hij zich moet weren tegen al te opdringerige honden, maar iemand die hem met positieve ervaringen weer vertrouwen geeft in het leven. Dan heb je binnen no-time een heerlijk trouw,lief en vrolijk hondje aan je zij.”
UPDATE 28 januari 2020
Annelies meldt:
“Ondertussen is Bruno 3 weken in opvang. Er valt op zich weinig te zeggen want hij doet het gewoon echt goed: een keer alleen zonder mijn honden mee op familiebezoek, een wandeling samen met mijn paard, op een veilige plek los lopen, vreemde honden ontmoeten, langere wandelingen maken, mee gaan hardlopen (vindt hij absoluut geweldig!), pootjes afdrogen met een handdoek, zich laten optillen en vasthouden,…en hij slaagt voor alles met glans!
Ik heb gemerkt dat hij van drukke/ luuisruchtige kinderen wat onzeker wordt, wat mijn idee om voor hem een plekje zonder kinderen te zoeken nog versterkt. Hij kan het allemaal wel handelen zolang het niet té lang té veel wordt. Hij slaapt, op eigen initiatief in de woonkamer ’s nachts, waar het lekker warm is. ’s Ochtends komt hij ons dan begroeten in de slaapkamer.
Hij speelt erg graag met mijn honden, en begint héél af en toe ook een speeltje te ontdekken. Hij gehoorzaamt super, is makkelijk bij te sturen, blijft fantastisch te begeleiden met een voerbeloning, loopt ook op stal rond vol interesse, graaft niet in de tuin, plast en poept netjes waar het hoort, tja. Vol lof 😉
Zijn bezoekje zonder mijn honden aan mijn ouders ging trouwens ook verrassend goed! Hij lijkt nu ook vaak meer naar mij te trekken dan naar mijn honden, wat me het idee geeft dat hij eventueel wel als alleenhond zou geplaatst kunnen worden (of bijvoorbeeld bij iemand met katten) en waar hij gewoon vaak lekker met zijn baasjes op avontuur mag gaan. Mits hij wel nog het sociale contact kan houden met andere stabiele honden. Hij trekt niet meer aan de lijn, en blijft nu ook in een dichter bebouwde omgeving relaxed wandelen.
Ons doel voor de komende weken is om hem gecontroleerd stilaan meer en meer kennis te laten maken met andere honden, kijken hoe hij dat doet. Grenzen verleggen en zien wanneer en waarom hij zijn uitvalgedrag zou tonen.
Als er iets is dat ik met hem moet proberen of testen, dan hoor ik ’t wel!”
Heeft u een vraag over deze hond? Neem dan contact op.
Heeft u belangstelling om deze hond te adopteren? Klik dan hier.
(de eerste foto’s zijn van Bruno na zijn aankomst in de protectora ARPA)