Nieuwsbrief N° 26, maart 2019

By Ilse van den Oetelaar, 17 maart 2019

Afgelopen maand was een drukke maand, vol met adopties  en pechvogels. Maar gelukkig ook happy endings.

  • Veel honden hoorden het “ja”- woord, of beter gezergd Sí! Want zij werden allemaal geadopteerd. Enkele van hen zijn al in Nederland, anderen staan in de startblokken om te vertrekken. Don Diego, de prachtige, bijna witte, retriever/ mastin mix komt al snel naar Nederland. Een andere mastin, Samba werd geadopteerd omdat zij  in Spanje het vriendinnetje was van Mario (die in december kwam) en de adoptanten van Mario wilden ze graag herenigen. En nu bouwen deze 2 pubers dagelijks een feestje! Merry kwam naar Nederland om in opvang te gaan en werd na 2 dagen geadopteerd. Ook Cloe komt binnenkort naar Nederland, gelukkig hoefde zij niet zolang te wachten in de shelter. Carole werd geadopteerd toen wij haar voorstelde aan mensen die op zoek waren naar een galgo-teef ( en die net te laat waren om Merry te adopteren). Zij vielen als een blok voor mooie Carole! Raki wachtte al een hele tijd in de shelter en daarom is het extra fijn dat ze nu naar Nederland kan komen. Datzelfde geldt ook voor Rumbo, hij wacht al bijna zijn hele leven op een adoptant, maar ook hij kan de shelter gaan verlaten. Nóg een langzitter, Zero, komt naar Nederland, wat een geluk! En dan het goede nieuws dat Logan uiteindelijk ook geadopteerd werd, nadat een eerder adoptie niet doorging. We ronden af met het fijne bericht dat Lucía en Huma weer herenigd zullen worden. Huma gaat zondag 17 maart naar haar (nieuwe) adoptant, en over een paar weekjes vliegt Lucía over uit Spanje
  • Afgelopen maand waren er ook enkele pechvogels. De adoptie van Logan werd door ons geannuleerd omdat er geen wederzijds vertrouwen meer was tussen de Stichting/de shelter en de adoptant. En zo kwam dus het bericht dat Logan vlak voor vertrek tóch niet kon afreizen. Hij was er al helemaal klaar voor, had zelfs al een goede wasbeurt gehad. Maar wat een geluk dat er zich toen vrij snel een ander adoptiegezin meldde dat werkelijk helemaal verliefd is op Logan. En daarom kan hij binnenkort afreizen naar Nederland. Huma had ook (even) pech. Een paar dagen na adoptie kregen we het bericht dat door verdrietige omstandigheden van het adoptiegezin zij plotseling niet langer daar kon blijven. Omdat Huma zich net aan het hechten was hebben we Mieke en Paul gevraagd of Huma bij hen terecht kon en dat kon diezelfde middag nog. Merry was inmiddels bij hen vertrokken en hun volgende opvangertje wacht nog in Spanje. Huma bleek een geweldig dapper hondje en mede door de geweldige foto’s van Mieke kreeg haar verhaal veel aandacht.  In Spanje had Huma haar maatje/mogelijk moeder Lucía achtergelaten en toen zich een adoptant meldde die beide honden samen wilde adopteren ging dan ook echt de vlag uit. Dus de pech van Huma veranderde opeens in groot geluk: ze zal Lucía binnenkort weer ontmoeten en samen gaan ze wonen bij iemand met een heel groot hart voor dieren.. Nog een pechvogel: Manya. Haar verhaal is zo triest en is een aaneenschakelijking van domme pech. Dachten onze vrijwilligers dat ze eindelijk een plekje had gevonden in Spanje, kwam ze toch weer terug naar de shelter. Een plek waar Manya echt doodongelukkig is. Maar gelukkig kan Manya snel de shelter gaan verlaten want ze komt in opvang in België.
  • Even aandacht voor de hondjes die in opvang zijn/komen.  Ook kleine Luca had pech, hij brak zijn teentje dus moet 6 weken rustig wandelen, terwijl hij niets liever doet dan rennen en spelen. Gelukkig loopt er een adoptieprocedure voor deze vrolijkerd en we hopen dat hij snel weer lekker vaart kan maken. Billy verblijft sinds 13 maart ook in opvang, in het grensgebied Nederland/België. Billy ziet er tijdelijk heel anders uit dan de foto’s op de website want Billy is geschoren voor vertrek. Billy blijkt een heel slim hondje, aanhankelijk, soms wat lomp nog naar de andere honden in de opvang, maar hij past zich heel goed aan. Onbegrijpelijk dat niemand zich ooit voor hem meldde. Hopelijk zijn zijn kansen nu veel groter. Ook Panda komt in opvang. Panda was eerder al geadopteerd in Spanje maar kwam na 1,5 jaar terug. Het is altijd extra pijnlijk als een hond, eenmaal gewend aan een gezinsleven, toch weer terug moet naar een shelter. Eind maart zal Panda naar Nederland komen. En dan is daar nog Manya. Zij komt 18 maart naar België om daar kort in opvang te gaan, want we dachten al een mogelijke adoptant gevonden te hebben. Door begrijpelijke omstandigheden gaat de adoptie nu niet door maar we hopen dan Manya snel geadopteerd wordt als ze eenmaal weg is uit Spanje, want het is een echte “mensenhond”, op zoek naar een maatje.
  • We krijgen veel vragen over de mogelijkheid tot het opvangen van een hondje. Helaas kunnen wij daar niet altijd gehoor aangeven omdat het de stichting nu eenmaal aan financiele middelen ontbreekt om de dagelijkse kosten maar vooral de (on)verwachte medische kosten te dragen. We kunnen wel het adoptiebedrag betalen aan de shelters en de reis maar verdere kosten zijn nu eenmaal niet goed in te schatten. Dat betekent dat mensen die een hond (naast de genoemde opvangers) willen opvangen zelf deze kosten zullen moeten kunnen dragen. Dus dezelfde kosten als ware je de hond zou adopteren (minus de “aanschaf”), maar weet dat je daarmee wel de kans op adoptie enorm vergroot. Zeker voor de zogenaamde onzichtbare honden in de shelters en ook voor de honden die lijden in het dodingstation een prachtige kans. Dus mocht je overwegen een hond te willen opvangen: geen ons een seintje!